ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 50 ساله )

سلام پسری 20 ساله و دانشجو دارم که از دبیرستان با آشنایی با شبکه های مجازی اخلاق و رفتارش تغییر کرده و به سختی ادامه تحصیل داد و این چندسال با مشاوره و مدارا با ایشان گذشته است و در این سن کم تمایل به ازدواج دارد و بسیار درون گرا و کم صحبت ولی با رفتارش آزاردهنده هست پدرش الگوی عملی رفتارهای اوست و من متاسفانه میدانم که بعنوان یک مادر تلاشم دیگر بجایی نمی رسد پدرش در رانندگی بسیار بد عمل میکند و ایشان هم همین رویه را دارد و دد راه رفتن به دانشگاه بارها ماشینش توقیف شده و من میدانم در دنیای مجازی با افرادی در ارتباط است که جنسیت آنها را نمیدانم ولی در دنیای واقعی یک دوست صمیمی که ما به منزل دعوت کنیم ندارد
او مدام از ازدواج حرف می زند و میگوید خودش هیچکس را در نظر ندارد و منتظر است برایش موردی مناسب پیدا کنم
آیا ازدواج ایشان در حالیکه تنها دلیلش فقط هیجان و بلوغ جنسی و احساسی هست صحیح هست؟
بلوغ فکری رفتار مناسب با خود همراه دارد که من در ایشان درس خواندن تلاش و انگیزه و هدف نمی بینم
دبگر مشاوره حضوری هم نمی آید. می ترسم علیرغم ظاهر آرامش آینده ای نگران کننده پیش رو داشته باشدو تمام آرامشم را گرفته و پدرش صلاحیت پدری خود را نشان نمیدهد


مشاور (خانم موحدنساج)

سلام به شما مادر محترم و سپاس بابت اعتمادتان به راسخون، امیدوارم این پاسخگویی بتواند گوشه ای از دلنگرانی شما را التیام بخشد. متاسفانه در این زمانه با وجود تغییر سبک زندگی و وجود فضاهای افسار گسیخته اجتماعی شاهد بلوغ زودرس در دختران و پسران بسیاری هستیم. تربیت خیلی سخت شده زیرا اکنون مانند گذشته فقط این پدرها و مادرها نیستند که روی بچه ها تاثیر می گذارند بلکه انواع و اقسام فضاهای مجازی و حقیقی شکل تربیت را تغییر داده است. پسر شما شاید از خیلی جهات مانند بلوغ اخلاقی، بلوغ اجتماعی و مالی شرایط ازدواج را نداشته باشد ، اما با توجه به سن او به بلوغ جسمی رسیده. این بسیار خوب است که از شما خواسته تا همسر مناسبی برایش انتخاب کنید و خود به دنبال ایجاد روابط غلط نیست. پس به درخواست او احترام بگذارید و در نظر داشته باشید که اگر او حس کند که شما شرایط جسمی او را درک نمی کنید و خواسته او برایتان قابل اعتنا نیست، ممکن است از فضای خانه دور شده و با ایجاد روابط اشتباه و خارج از چارچوب شرع در جهت رفع نیاز خود تلاش کند که درگیری با اینگونه مسائل بسیار سخت تر خواهد بود.
- پس سعی کنید او را درک کنید و با ایجاد رابطه ای دوستانه زمینه نزدیکی خود و پسرتان را بیشتر کنید.
- زیاد به پسرتان امر و نهی نکنید که باعث فراری دادن او از محیط خانه شود.
- درست است که او تمایلی به مراجعه به مشاور ندارد اما خودتان به پیش مشاور مراجعه کنید و از راهنمایی های او بهرمند شوید.
- پسران در این سن نیاز شدیدی به روابط دوستانه نزدیک دارند، یکی از این دوستان پدر یا یک مرد بزرگتر است که تا حدودی می تواند الگو و راهنمای او باشد. طبق گفته شما پدرش الگوی مناسبی برای او نیست پس در اطرافیان مردی که قابلیت راهنمایی مناسب و ایجاد روابط دوستانه با او را دارد انتخاب کنید و سعی کنید به صورت غیر مستقیم زمینه نزدیکی آنها را به هم محیا کنید. به صورت کلی جنس مذکر از هم جنس خود حرف شنوی بیشتری دارد تا جنس مخالف.
- به او مسئولیت بدهید، مانند خرید منزل، تا کم کم با حس مسئولیت پذیری آشنا و درگیر شود.
- از او بخواهید کاری مناسب و هرچند موقت برای خود محیا کند تا بتواند همسر آینده خود را تامین کند.
- به او نشان دهید که خواسته او برای شما مهم است و شما در حال جست و جوی همسر مناسب برای او هستید. ولی خوب آنها کار داماد برایشان مهم است.
- پسران در این سن نیاز شدیدی به تخلیه هیجانی دارند که اگر این کار به درستی انجام نشود به صورت رفتارهای پرخطر مانند رانندگی ناایمن خود را نشان می دهد. پس سعی کنید شرایط تخلیه هیجانی از طریق ورزش را محیا کنید. انجام ورزش های سنگین می تواند در این راه بسیار راه گشا باشد.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
بهترین سن ازدواج